گپ دوستانه

اکنون که به دوره پساانتخابات وارد می شویم، بحث از ارتقای امر سیاسی و فعال کردن رای مردم، موضوع مهمی است که باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد. چگونه می توان رای مردم را در سطح سیاسی فعال کرد و از امتداد آن سخن به میان آورد؟ بحث از پرسش مذکور و ابعاد آن مساله ای است که در قالب پرونده آن را به گفت وگو با نخبگان گذاشته است. در همین راستا در نخستین گفت وگو، به بحث و تبادل نظر با دکتر داوود مهدوی زادگان، استاد اندیشه سیاسی و عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی پرداخته ایم. *** * یکی از اشکال هایی که به بحث کنشگری سیاسی در کشور ما وارد می شود، ماهیت توده وارگی آن است. در این طرح چنین گفته می شود که ما در چند دهه گذشته همه ساختار های واسط و تنظیم گر کنش مردمی همچون صنوف، احزاب، رسانه های مستقل و... را از میان برده ایم، لذا حاکمیت به نحو مستقیم با توده بی سر و شکل مردمی مواجه است؛ شما این مساله را چگونه ارزیابی می کنید؟ مساله ای را که به آن پرداختید، بحث بسیار مهم و خوبی است. نمی خواهم به صورت تخصصی وارد بحث امر سیاسی که فیلسوفان سیاسی طرح می کنند شوم، لذا به معنای عام، امر سیاسی را به کار می گیرم تا گفت وگو پیش برود. سیاست را اگر به معنی عام آن تعریف کنید، به باور من هر نوع کنشی که در ساحت جامعه رخ می دهد و به نحوی با مفاهیمی چون قدرت، خدمت، کارگزاری، اداره و... ارتباط داشته باشد، می توانیم بگوییم با امر سیاسی مواجه هستیم. یعنی امر سیاسی نمی تواند اختصاص به کنش خاصی داشته باشد. برای مثال نمی توانیم آن را تنها منحصر به کنشگری حاکمیت یا احزاب بدانیم و بگوییم باقی کنش ها نیست. بنابراین غیر از کنش های حزبی و حاکمیتی، هر کنشی در سطح گپ دوستانه...

ماجرای جفری اپستین، شریک و محرم راز او، ژیزلن مکسول، و جزیره ی شیطانی ، بلاشک بزرگ ترین رسوایی اجتماعی-انسانی در ایالات متحده در قرن بیست و یکم است. جفری اپستین، ابرسرمایه دار یهودی تبار که عاملیت او برای موساد طبق گزارش های متعدد مستند شده، کسی بود که در طول سالیان بزرگ ترین شبکه ی قاچاق کودکان از سراسر دنیا به ایالات متحده را ایجاد کرد. هدف از این قاچاق، بردگی جنسی این کودکان و استفاده از خون و اعضای بدن آن های برای مشتریان ثروتمند و نخبه بود. اپستین که دوست، شریک و محرم راز ده ها و بلکه صدها نفر از چهره های معروف سیاسی، هنری، اقتصادی و حتی (از بیل کلینتون، ترامپ، ایهود باراک تا بیل گیتس و اگرا وینفری و حتی فیزیکدان مشهور استیون هاوکینگ) بود، در جزیره ی اختصاصی خود معروف به در اقیانوس آرام، بساط عیاشی های شیطانی و جنایتکارانه ی مشتریان خود را با کودکان قاچاق شده برقرار می کرد. بخش عمده ی این کودکان یا به خاطر استحصال خون و اعضای بدن خود در همان کودکی و نوجوانی کشته شدند، و بخش دیگری از آن ها بعد از سال ها بهره کشی جنسی و حضور در مناسک شیطانی، تبدیل به عروسک های بی اختیار این شبکه گردیدند. بسیاری از پژوهشگران و ژورنالیست های خارج از جریان اصلی رسانه ها(که از ابتدا تلاش کردند ابعاد مختلف پرونده اپستین را بایکوت و سانسور کنند) بر این عقیده هستند که جفری اپستین تنها یک چهره ی جلوی صحنه بود که ظاهرا قربانی شد تا اسرار فساد و جنایات غیرقابل تصور حاکم بر آمریکا فاش نشود و پرونده ی اپستین و جزیره ی شیطانی او، تنها نوک قله ی اسرار تاریک و ریشه دار این الیت است. در همین راستا، اخیرا شماری از این پژوهشگران با بازنگری و مرور آثار هنری تولیدشد گپ دوستانه...